Debuutroman van Ronny Simon

OUD VET vertelt een verhaal van een man die zijn leven nooit heeft willen leven. Hij walgt van zijn karakter en uiteindelijk wordt hij een slachtoffer van de Corona-crisis. Het verhaal beschrijft zijn levensloop. De haat/liefde verhouding met zijn penis, die hij Japie noemt. Zijn drank-, coke- en seksverslaving, zijn gevangenisleven in Zwitserland, zijn reizen, zijn twee moeders, zijn relaties en de heftige biecht van zijn vader.



Ze vroeg me niet om te blijven slapen, het ging als vanzelfsprekend, woorden waren overbodig. De gepaste stilte gaf iets mystieks aan de onderzoekende momenten die volgden, elkaars lichamen minutieus aftasten, verkennen, ontdekken en nieuwe welkome lichaamsgeuren omarmen. Zelfs Japie liet het als een ongeplande roes over hem heenkomen. Haar billen waren goddelijk, maar goddelijk was niet het juiste woord, het had geen woorden nodig, eigenlijk onbeschrijfelijk, het oversteeg alle verwachtingen, het waren de mooiste billen die ik tot dan toe in mijn prille leven had gezien. Even was ze verlegen toen ik haar billen voorzichtig spreidde en de intense geur opsnoof waarna Japie opslag verliefd werd. De bedwelmende geur van zoete melk, verse amandelen, een vleugje stront en lauwwarm zweet werkte verslavend en Japie wilde dat ik daar voor eeuwig bleef hangen maar dat zou het zwijgende liefdesspel enkel verstoren, dus ik negeerde hem. Ik wilde de onvermijdelijke liefdesdaad zo lang mogelijk uitstellen en geraffineerd van ons voorspel genieten. Haar lichaam gaf dezelfde voorspelbare signalen af, weer waren woorden overbodig. We leerden elkaar in harmonische golven van verwondering via de universele taal van het lichaam kennen. Op dat moment was ik blij dat mijn empathieloze dolende ziel een lichaam van vlees en bloed had en dat ik haar kwetsbare ontluikende ziel via haar uitdagende en sensuele lichaam mocht ontdekken. Het werd een lange uitputtende nacht die ik tot op de dag van vandaag moeiteloos vanuit mijn geheugen kan projecteren. Een sensuele film zonder ingewikkelde montages van close-up's, halftotalen, totalen, panshots en tegenshots, maar één lange 'take' van een paar uur waarbij de spanningsboog niet aflatend is.

51

De weken die volgden gingen voor mij als een aaneengeschakelde roes voorbij. Ik was even geruisloos als vanzelfsprekend bij haar ingetrokken en kookte voor haar elke dag nieuwe exotische gerechten die ze zich dankbaar liet smaken. Via een goede vriend had zij geregeld dat ik tegen een kleine vergoeding drie dagen in de week in een studentenhuis pal aan de Rijn, mijn kookkunsten kon verzilveren. Sunny’s lang gekoesterde wens kwam uit. Hij woonde al snel samen met de knappe Ursula. We spraken vaak met z'n vieren af. Het klikte vanaf de eerste kennismaking. Het werden lange zwoele avonden waarop we samen dronken, uitgebreid aten, vaak en om veel dingen konden lachen en elkaars grote dromen smekend ontfutselden. Dromen die dromen moesten blijven omdat als ze zouden uitkomen het leven minder interessant lijkt, minder betekenis heeft, misschien zelfs nutteloos wordt. Mijn grote droom was om veel te reizen, interessante mensen te ontmoeten en met die kennis en ervaring betekenisvolle speelfilms te regisseren. Geen grote kassuccessen maar filmhuisfilms voor een selectief publiek dat openstond voor prikkelende en uitdagende thema's. Ik wist echter dat ik daar geen invloed op kon uitoefenen want mijn levensfilm waarin ik de hoofdrol speel was van het begin tot en met het einde al geschreven, gefilmd en geproduceerd. 'Het leven' was voor mij mijn film ervaren!' Misschien moest ik nog een passende titel bedenken of wordt het vlak voordat ik sterf aan mij geopenbaard en kan ik met een vervolmaakt gevoel mijn onvermijdelijke transformatie ondergaan. De dood is in mijn optiek, mijn perceptie, mijn overtuiging, of hoe je het ook mag noemen 'transformatie'. Niets is eindig, had ik al op jonge leeftijd bedacht, alles transformeert! Schelpen worden zand, zand wordt glas en glas gaat in de glasbak!



52